IV. Po stanie wojennym 1983 r. – 1989 r. (cd)

2. Nadzieja, czyli niektóre zdarzenia 1984 r. – 1989 r. (cd)

 

b) Strajk 1988 r.

 

Pod bramę tego strajku nie dostałem się, gdyż Stocznia Gdańska była obstawiona milicją. W tym czasie obok Pomnika Poległych Stoczniowców przejeżdżały tramwaje. Przejechałem takim tramwajem, który na przystanku pod Pomnikiem nie stanął. Było to dokładnie tak, jak w filmie Agnieszki Holland „Europa Europa”, kiedy to główny bohater Żyd Niemiec jedzie tramwajem przez Getto, żeby zobaczyć jak żyją jego współplemieńcy.

Był to strajk przegrany. O tym strajku nakręcono i pokazano w telewizji świetny film. Z jednej strony widać młodych działaczy, którzy rwą się do walki o zwycięstwo. Z drugiej strony pokazano szefa Solidarności Alojzego Szablewskiego, który jak ojciec koi ich rany. 

Mówił tak:

 

"(...) Byłem oficerem zawodowym Wojska Polskiego. Lubiłem swój zawód, jednak moje przekonania religijne były przeszkodą do awansu, a w końcu zwolniono mnie z wojska. (...) nie pozwolono mi pracować w umiłowanym zawodzie."

 

Widać też braci Jarosława i Lecha Kaczyńskich spełniających rolę doradców oraz Lecha Wałęsę, który wpadł z niezapowiedzianą wizytą i coś tam nawinął bez sensu. 

Film kończy się sceną wyjścia stoczniowców ze Stoczni po przegranym strajku.